Μέσα σε λιγότερο από δυο χρόνια, ο αγρότης Γιάννης Παλαµάρης, κατάφερε να βάλει τη Σύρο στο χάρτη της ελληνικής πτηνοτροφίας, εξασφαλίζοντας τέτοια ζήτηση για τα αβγά της µονάδας του που δύσκολα µπορεί πλέον να εξυπηρετήσει. Παράλληλα εξακολουθεί να δουλεύει τα θερµοκήπια που υπάρχουν εδώ και 3 γενιές στην οικογένειά του.
Οι κότες του Συριανού Γιάννη Παλαµάρη, είναι από τις προνοµιούχες υπάρξεις σ’ αυτό τον πλανήτη. Το Αιγαίο στο πιάτο και ο ήλιος από την ανατολή του ως τη δύση χτυπά το σπαρµένο µε τριφύλλι αγροτεµάχιο των 20 στρεµµάτων, το οποίο παράλληλα δροσίζει η θαλασσινή αύρα, αφού το κύµα σκάει 500 µέτρα παρακάτω.
Μέσα σ’ αυτόν τον ηλιόλουστο «παράδεισο», ο έµπειρος παραγωγός εξασφαλίζει συνθήκες ιδανικές για την παραγωγή αβγών που κάθε «µπραντσάδικο» µε αξιώσεις στις Κυκλάδες αλλά και τα εξεζητηµένα delicatessen της πρωτεύουσας, ανταγωνίζονται καθηµερινά για να αποκτήσουν έστω και µια παλέτα. Πολύ πρόσφατα στο παιχνίδι µπήκαν αντίστοιχα καταστήµατα στις Βρυξέλλες, που πληροφορήθηκαν για την ύπαρξη του εγχειρήµατος στα Mediterranean Taste Awards του Λονδίνου, όπου ο κ. Παλαµάρης κατάφερε να διακριθεί µε δύο ασηµένια βραβεία για τα αβγά της µονάδας του.
Το αξιοσηµείωτο της υπόθεσης, είναι ότι ο 40χρονος σήµερα αγρότης και πτηνοτρόφος, κατάφερε να φτιάξει τέτοιο όνοµα µέσα σε διάστηµα µόλις δύο ετών, ξεκινώντας από 400 κότες, τις οποίες φιλοδοξεί µέσα από τον 3ο και 4ο αναπτυξιακό κύκλο να ανεβάσει σε 2.000 βιολογικής παραγωγής και 3.000 ελευθέρας βοσκής. Πριν από την οργανωµένη ενασχόλησή του µε την πτηνοτροφία, δούλευε τα 15 στρέµµατα µε θερµοκηπιακές καλλιέργειες και άλλα 30 στρέµµατα µε υπαίθρια κηπευτικά, µε τα οποία ασχολείται η οικογένειά του εδώ και τρεις γενιές.
Στα ατού, τα δίκροκα αβγά και η δυνατότητα αυθημερόν αποστολής των παραγγελιών
Αν και «6κροκο» η επωνυµία της εταιρείας πάνω στη χαρτονένια εξάδα, πολλά από τα αβγά βγαίνουν δίκροκα, µαρτυρώντας το πόσο καλοταϊσµένες και καλοζωισµένες είναι οι κότες. Ένα ακόµα ανταγωνιστικό ατού του συνοµιλητή µας, είναι η δυνατότητα αυθηµερόν αποστολής των παραγγελιών, ενώ παράλληλα και η παραγωγική διαδικασία επιτρέπει τιµές αντίστοιχες µε συµβατικά προϊόντα, ήτοι κοντά στα 50 λεπτά το αβγό για τη λιανική.
Οι κότες βόσκουν στο προαύλιο του στάβλου, ο οποίος στοίχισε περίπου 8.000 ευρώ για τις πρώτες 400, ενώ παράλληλα ταΐζονται µε καλαµπόκι. Οι ανάγκες της µονάδας σε καλαµπόκι σήµερα, ανέρχονται σε 500 µε 600 κιλά τη βδοµάδα. Ο κ. Παλαµάρης ετοιµάζεται να µπει και στην κατηγορία των αβγών µε υψηλό Ω3, έπειτα από αρκετούς πειραµατισµούς µε τη διατροφή των ζώων. Κατέληξε στο τάισµα µε λιναρόσπορο για καλύτερα αποτελέσµατα.
Οι πειραµατισµοί και η παρακολούθηση ήταν καταλύτης για την έως τώρα επιτυχή έκβαση των προσπαθειών του Γιάννη Παλαµάρη και της συζύγου του, Βούλας Βλάµη, η οποία έχει πάρει πάνω της τις εµπορικές υποθέσεις της επιχείρησης. Επί µια διετία προτού ξεκινήσει τις διαδικασίες και βγει στην αγορά, πειραµατιζόταν µε την τοποθεσία των ζώων για να καταλήξει στη σηµερινή.
Όµως και νωρίτερα, από τα παιδικά του χρόνια, ο συνοµιλητής µας αρεσκόταν στο να παρατηρεί τις συνήθειες των ζώων στο κοτέτσι που διατηρούσαν για τις ανάγκες του σπιτιού, µε τον ίδιο τρόπο που διάφορα, παράδοξα ίσως ερεθίσµατα απορροφούν την προσοχή και τη φαντασία των µικρών παιδιών. «Μου αρέσει να βλέπω τους ρυθµούς της φύσης» θα πει στη συνέχεια.
Με αφορµή την τοποθεσία της µονάδας και την ασταµάτητη τουριστική ανάπτυξη των νησιών του Αιγαίου, µια αυθόρµητη ερώτηση θα ήταν το κατά πόσο θα συνέφερε περισσότερο η οικοδόµηση δωµατίων αντί κοτετσιού. «Τα έχω και είναι άδεια. Έτσι κι αλλιώς µε εξιτάρει το κοµµάτι της αγροτικής παραγωγής και τα ζώα» απαντά ο ίδιος.
(Πέτρος Γκόγκος – agronews.gr)
Για περισσότερα αγροτικά νέα και καινοτόμες ιστορίες από τον χώρο της πτηνοτροφίας, επισκεφθείτε το e-agrotis.gr.
