Η οικογενειακή επιχείρηση από την Πορταριά, που βρίσκεται στα χέρια του Αντώνη Νάτσιου και του πατέρα του Παύλου, είναι 90% εξαγωγική
Αν θες να μεγαλώσεις τη δουλειά σου, πρέπει να εξασφαλίσεις συνέχεια στις γενιές. Με αυτό κατά νου ο 36χρονος πολιτικός μηχανικός Αντώνης Νάτσιος από την Πορταριά Χαλκιδικής θέλησε μαζί με τον πατέρα του Παύλο να πάει σε άλλο επίπεδο την πολυετή αγροτική παράδοση της οικογένειας του στην ελιά και να περάσει από την απλή καλλιέργειά της στη μεταποίηση.
Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά την απόφαση αυτή, η οικογενειακή επιχείρηση «Ελιά Νάτσιος» έχει καταφέρει να είναι κατά 90% εξαγωγική και να ταξιδεύει την πράσινη ελιά Χαλκιδικής από τη Γερμανία και την Κύπρο μέχρι την Ιταλία και την Ισπανία –αμφότερες ελαιοπαραγωγικές χώρες- αλλά και τη μακρινή Αυστραλία. Αξιοποιώντας περί τις 5.000 ρίζες ελαιόδεντρων σε Πορταριά, Σήμαντρα, Όλυνθο και Νέα Μουδανιά, έχει παραγωγική δυναμικότητα περίπου 1.000 τόνων ετησίως στη μονάδα της στην Πορταριά.
Στην προϊόντική της γκάμα περιλαμβάνονται από ελιές πράσινες ολόκληρες, εκπυρηνωμένες, σε ροδέλες, αλλά και γεμιστές με αμύγδαλο, με πιπεριά και σκόρδο μέχρι μαύρες ελιές Χαλκιδικής (σταφίδα και βαρελίσιες), αλλά και ελιές Καλαμών ολόκληρες, εκπυρηνωμένες και σε ροδέλες. Η εταιρεία μάλιστα έχει στα πλάνα της και περαιτέρω προϊοντική επέκταση, ενώ σχεδιάζει να μπει σε επόμενη φάση και στο κομμάτι της μικροσυσκευασίας, που σήμερα αποτελεί μόλις το 5% της δραστηριότητάς της.
Η Ελιά Νάτσιος δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ποιότητα, ένα παζλ που συντίθεται σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας, από τη συγκομιδή και τη μεταφορά μέχρι τη μεταποίηση. Αυτή την περίοδο μάλιστα ολοκληρώνεται η συγκομιδή της πράσινης ελιάς, με τους καρπούς να συλλέγονται χειρονακτικά μία προς μία. Δίνεται δε μεγάλη προσοχή στο στάδιο αυτό, ώστε οι ελιές να συλλεχθούν χωρίς χτυπήματα και σημάδια.
Η αγροτική καθημερινότητα και το επόμενο βήμα
Ο Αντώνης Νάτσιος μεγάλωσε μέσα στους ελαιώνες και τις καλλιέργειες με βερίκοκα που διέθετε η οικογένειά του. Ο πατέρας του Παύλος από την ηλικία των 20 ετών ασχολούνταν με τη γη και θέλησε να μεταδώσει στον γιο του την αγάπη του για τον αγροτικό κλάδο, αλλά και να του διδάξει ένα μάθημα, πως, αν δεν κοπιάσεις και δεν ιδρώσεις, δεν μπορείς να πετύχεις το κάτι παραπάνω. Κάπως έτσι το χωράφι έγινε η καθημερινότητα του Αντώνη Νάτσιου. Μικρός μάλιστα θυμάται να φτιάχνει σπιτάκια από τα κλαδιά που περίσσευαν μετά το κλάδεμα των ελιών και να μπαίνει μέσα για να παίξει.
«Όσο ήμουν μικρότερος δεν μπορούσα να αντιληφθώ τα μαθήματα που μου έδινε ο πατέρας μου. Εκ των υστέρων όμως εκτίμησα την επιμονή του να ασχοληθώ και με τη γη» λέει στη Voria ο Αντώνης Νάτσιος, που δεν αμέλησε όμως τη γνώση και ολοκλήρωσε παράλληλα τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο, ασκώντας μέχρι και σήμερα το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού. «Αυτό που εγώ βρήκα ήταν χωράφια. Ποιο θα έπρεπε να είναι το επόμενο βήμα, να τα πουλήσω για να γίνουν οικόπεδα; Ήθελα να δημιουργήσω τη συνέχεια της οικογενειακής αγροτικής παράδοσης, τη συνέχεια στις γενιές» εξηγεί στη Voria.
(Μαρία Μαθιοπούλου – voria.gr)